Week 2 | Myanmar | Tempels, trekking en tamarinde

De eerste dag in Bagan, het grootste tempelcomplex van Myanmar, hebben we fietsen gehuurd en hebben we de hele dag langs de tempels gefietst. In totaal zijn er meer dan 3300 tempels, waarvan de meesten in de 12e en 13e eeuw zijn gebouwd. Het was zo bijzonder om te zien! De meeste tempels zien er nog oud uit, met groene plantjes langs de muren en hier en daar wat afgebrokkelde stenen. Meerdere tempels zijn alleen helaas gerestaureerd en dit gebeurt niet volgens westerse standaarden, waar het doel is om de tempel niet uit elkaar te laten vallen, maar volgens de Myanmarese, waar het gewoon 'mooi' moet zijn. Bij de Ananda Pahto, een van de grootste tempels van Bagan, zijn de muren bijvoorbeeld helemaal gladgestuukt, waardoor de groene aanslag die veel mensen juist heel mooi vinden weg is.
's Avonds hebben we vanaf de Shwesandaw Paya de zonsondergang bekeken. Deze tempel wordt ook wel de Sunset Pagode genoemd, omdat je vanaf hier uitzicht hebt over tientallen tempels en je de mooiste zonsondergangfoto kan maken. 's Avonds terugfietsen in het pikdonker zonder fietslicht en weinig lantaarnpalen was nog wel een behoorlijke challenge. De wegen zijn vaak slecht en in het donker kan je de hobbels, kuiltjes en richels niet zien. Nadat we verdwaald waren en ook nog behoorlijk bleken te zijn omgefietst, kwamen we veilig bij ons hotel aan.
Ook hebben we net buiten Bagan een tempel bezocht die op een hele hoge berg, Mt Popa, is gebouwd. Nadat we de steile trappen (waar ook apen zaten) hadden opgelopen, konden we genieten van het uitzicht.
Onze volgende stop was in Kalaw, een stadje dat bekend staat om zijn trekkingen naar het populaire Inle Lake. We deden mee aan een tweedaagse trekking, waarbij we 's nachts overnachtten in een dorpje op een berg. De trekking was zwaar maar heel leuk en de uitzichten waren geweldig. Onze groep was erg gezellig en we hadden een gids die wel goed Engels kon. Een groepslid ging 's nachts naar het ziekenhuis (eerst anderhalf uur wachten op de taxi en dan even lang terugrijden) wat eigenlijk nogal overdreven was want het bleek zoals we al dachten 'gewoon' voedselvergiftiging te zijn. Doordat het regenseizoen net afgelopen was, was de grond op veel plekken erg modderig en glad. Dit maakte het lopen soms moeilijk en de tocht werd er een stuk spannender door.
Aangekomen bij Inle Lake hebben we een boottochtje gemaakt langs de vele huizen op palen en de handcraft winkels. Het meer staat bekend om de vissers die er roeien met behulp van hun voeten. Op deze manier kunnen ze bijsturen en tegelijkertijd het net verplaatsen. 
We overnachtten in Nyaung Shwe, het stadje bij het meer waar alle reizigers ook overnachten.
's Ochtends hebben we een kookcursus gevolgd met een groepje bij een hele aardige man die jaren als chefkok had gewerkt. Eerst gingen we naar de markt, waar we uitleg kregen over alle groentesoorten, kruiden en specerijen. Tijdens het lopen zag hij dan een bepaalde groente en dan vroeg hij of het ons leuk leek om daar iets van te maken.
Iedereen maakte 2 gerechten (op pannetjes boven hete kolen) en uiteindelijk hadden we heerlijke gerechten die we met z'n allen deelden. We hadden:
- Banana flower salad
- Tealeaf salad (erg populair in Myanmar)
- Wings bean salad
- Tamarind leaf salad
- Chicken curry with lemon grass and coconut cream
- Beef masala curry
- River fish curry with soya bean sauce
- Pumpkin curry with ginger & basil
- Eggplant curry with peanut
- Spring onion rice dumplings
En dit alles natuurlijk met witte rijst erbij. Salades zijn hier trouwens niet rauw zoals bij ons maar bestaan bijna altijd uit gekookte of gebakken dingen.

Dit was week 2, binnenkort zal ik over week 3 iets schrijven.

Wat ik in deze week geleerd heb:
- Als je een baan bij de overheid hebt, is minimum loon $150 dollar per maand en werk je 5 dagen in de week. Werk je ergens anders, werk je vaak 6 of 7 dagen in de week en verdien je veeel minder. 

- De vrucht tamarinde wordt hier heel veel gegeten. Je ziet overal tamarindesnoepjes en ook vaak salade met de bladeren van tamarinde. De vrucht is een beetje zurig en heeft een bijzondere smaak.
- Als locals vragen 'Where are you going?', is dat niet altijd om je een taxirit aan te bieden (al is dat vaak wel het geval) maar dit is voor hun gewoon een normale manier van groeten.
- Het verschil tussen een traveler en een tourist werd heel duidelijk in Bagan. 
      - Een reiziger is meestal tussen de 20 en 30 jaar en is te herkennen aan zijn grote backpack, pyjama-achtige broek, versleten slippers. Een mannelijk exemplaar heeft vaak stoppels van meerdere dagen of een baard. 
      - Een toerist is meestal ouder dan 60 en te herkennen aan zijn beige afritsbroek, beige petje/vissershoedje en sandalen. Deze soort leeft in grote groepen, en voelt zich thuis in grote witte touringbussen en luxere hotels. De grote groepen toeristen zijn in Myanmar bijna allemaal Frans of Duits, die ons tot onze grote ergernis zelfs groeten in hun eigen taal.
Maar goed, als we met honderd anderen een foto proberen te maken vanaf een tempel zijn we natuurlijk allemáál toerist.

Heel erg bedankt voor het lezen!
Liefs Charlot